فرآیند NOX
NOX – افزودن اکسیدهای نیتروژن
استفاده از اکسیدهای نیتروژن، فرایند جدیدی است که میتواند برای کنترل میکروارگانیزم های نیتروزوموناس استفاده شود. میکروارگانیزم های نیتروزوموناس، متابولیسم واضح و مشخصی دارند و میتوانند انرژی مورد نیاز خود را از طریق اکسیداسیون هوازی یا بی هوازی آمونیاک، یا دنیتریفیکاسیون با استفاده از هیدروژن یا ترکیبات آلی به عنوان الکترون دهنده به دست آورند.
در این فرایند حدود 50 درصد مقدار آمونیاک به نیتریت تبدیل می شود و نیتریت تولیدی به عنوان پذیرنده نهایی الکترون مورد استفاده قرار می گیرد که منجر به تولید گاز نیتروژن N2 می شود.
3NH4+3O2+3[H] → 1.5N2+3H++6H2O
نیتروزوموناس به صورت اتوتروفیک، آمونیاک و NO2 را به نسبت 1 به 1 مصرف میکند و مقدار مساوی NO تولید می شود. سپس در حین دنیتریفیکاسیون نیتریت به N2 ، مقدار کمی N2O تولید میشود. ممکن است مقادیر ناچیزی از گازهای NO و NO2 (NOX) برای کوتاه کردن مسیر نیتریفیکاسیون/ دنیتریفیکاسیون توسط نیتروزوموناس ها اضافه شود که به این ترتیب سیگنال تنظیم کننده ای برای فعالیت های دنیتریفیکاسیون ایجاد می شود.
غلظت NO2 تا PPM50 تاثیری بر نیتروزوموناس های اتوتروف ندارد، ولی NO در غلظت بالاتر از PPM 25 مانع اکسیداسیون آمونیاک میشود. در نتیجه، در فرایند NOx، بخش نیتریفیکاسیون به دلیل 50٪ کم بودن نیاز اکسیژن ، کارایی بیشتری دارد. در حالیکه مرحله بعدی تا 80٪ نیاز کمتری به ترکیبات آلی برای دنیتریفیکاسیون دارد. امکان اجرای این پروسه در تصفیه خانه های موجود با حداقل هزینه مالی و کمترین میزان تغییرات در استراتژی بهره برداری امکان پذیر است.