فرآیند FBBR

تصفیه با راکتور بایوفیلم با بستر شناور (FBBR) بر ایجاد بستر شناور تاکید دارد که مدیا را در جریان رو به بالای فاضلاب پشتیبانی میکند. مدیا معمولا سنگی مدرج است که ضخامتی حدود 1 میلی متر دارد و محیطی است که باکتری ها بر روی آن رشد می کنند. اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون ترکیبات آلی از کف راکتور وارد می شود. برای به حداقل رساندن فضای مورد نیاز، باید مقدار اکسیژن افزایش یابد. روش تایید شده، یک سیستم شفت عمیق است که می تواند اکسیژنی با غلظت 60 گرم در لیتر ایجاد کند. وسیله پاکسازی سنگ/جداسازی بیومس، باعث حذف بایومس اضافه می شود و سنگ یا همان مدیا را داخل راکتور نگهداری می کند. از آنجا که خروجی کیفیت خوبی دارد، به زلالساز ثانویه نیازی نیست. ماهیت رشد چسبیده این فرایند، سیستم را قادر به فعالیت در مقادیر متغیر دبی و بار(نسبت به 50 درصد متوسط باری که سیستم بر اساس آن طراحی شده است) می کند. ورودی باید حاوی غلظت پایینی از جامدات معلق باشد . بستر شناور به طور عادی قابل انعطاف است ولی حداکثر غلظت آلاینده ها با حداکثر غلظت اکسیژن محلول محدود می شود. حداکثر میزان جریان برگشتی که می تواند به کف راکتور پمپ شود نیز از عوامل محدود کننده است. بسترهای شناور می تواند به عنوان فرایندهای مستقل شناخته شوند. بسترهای شناور بیولوژیکی نسبتا فشرده هستند و می توانند در فضای محدود هر نوع تصفیه خانه ای تطبیق داده شوند. فضای بسیار کمی برای بسترهای شناور و شفت جهت حل کردن اکسیژن مورد نیاز نیاز است. این فرایند می تواند با افزودن بسترهای شناور، توسعه یابد تا با میزان جریانهای های اضافه هماهنگ شود.